Heerlijk klusje voor koude avonden...

Het doorpitten van mijn sudoko-quilt gaat lekker snel.

Heerlijk bijna elke doordeweekse avond op de bank,

kopje thee er bij, kachel lekker warm,

en een hele lap op schoot.

De ene avond lukt krap aan 1 blokje doorpitten.

Een andere avond lukt het om wel 3 blokjes door te pitten.

Het achtergondstofje pas ook perfect.

Zo nu en dan draai ik de quilt om aan de achterkant te zien,

hoe ver ik al ben.

Het voelt al als een echte quilt.

Ik leg em al op schoot, ook als ik even niet doorpit,

zo lekker warm.

Ik ga em heel snel afmaken, 

dan kan de sudoko-quilt de rest van de winter,

lekker warm op schoot :-)

Grtjes Ingrid 

Lachen is gezond

Eindelijk!

We zijn begonnen... met de Antique Wedding Sampler.

Gisteren tijdens de bee prachtige blokjes gezien.

Ik heb de afgelopen weken een begin gemaakt met de eerste 2 blokken,

ze zijn nog niet helemaal af.

Op het eerste blok (rechts op de foto) moeten de rondjes nog.

En op het tweede blok (links op de foto) moet nog een applicatie in de hoeken komen.

Ik ging gistermiddag wel een beetje balend naar Earnewoude voor onze bee.

Op het moment dat ik de eerste bloemetjes op de achtergrond streek,

zag ik dat het blokje niet overeenkwam met het plaatje.

De punten stonden recht naar boven en onder, dat hoort niet.

Ik heb er nog over nagedacht om hem achter de bank te gooien

en opnieuw te beginnen.

Maar ik heb toch besloten om het blokje zo te laten.

Ik was (gelukkig) niet de enige die de punten niet goed had.

Alsof we het hadden afgesproken, hadden we allemaal

(behalve Marja) de punten verkeerd;-).

Voor een fotootje van alle blokjes even (klikken)

We rolden bijna onder de tafel van het lachen.

Het is me gelukt een klein begin te maken met het derde blok, 

maar die blijft voorlopig even liggen.

Eerst de eerste twee blokken af maken.

Vorige maand had ik onderstaand stofje gezien bij Marja in Earnewoude

(klikken)

Helaas wastie er toen niet meer. Het laatste stukje was verkocht.

Kom ik gisteren in Earnewoude, wijst een bee-genootje mij op dit stofje in de kast.

Dankjewel Sjoukje !

Hij stond in de kast met leuke opruimstofjes.

Heb gelijk de hele rol (3,85 m) leeg gekocht.

Kijk eens wat mooi hij staat bij de binnenkant van

het door mijn zus geverfde houten naaibakje op pootjes!!

Daar kan ik vast wel wat moois van maken. 

Grtjes Ingrid 

Van alles een beetje

Daar ligt mijn sudoko-quilt-top op de grond.

Op een lekker zacht bedje van tussenvulling,

met daaronder een achtergrondstofje. 

Een stofje dat moet een beetje aan een pyjama doet denken :-)

In twee avonden helemaal geregen.

Wel een heel karwei!

Het is denk ik het vervelendste klusje dat bij quilten hoort. 

Maar als het rijgwerk dan klaar is,

en de quilt-in-wording in de ring zit,

kan het leukste werkje beginnen:

doorpitten

Dit is een klusje dat ik in de avonduren kan doen, bij kunstlicht.

Hij is al lekker warm op schoot, kopje thee erbij. Kaarsje aan.

Heerlijk knus en gezellig.

Vanochtend heb ik een begin gemaakt met een diamantje.

Oef wat een kleine stukjes.

Patchwork met hele kleine stukjes, zal nooit mijn ding worden.

Het wordt niet echt mooi in de hoekjes.

Er komen veel stukjes stof op een heel klein stukje bij elkaar. 

Een enorm gepriegel.

Ik heb em niet helemaal af gekregen.

Het laatste randje wit moet wachten tot volgend weekend.

Maar leuk wordt ie wel.

Grtjes Ingrid 

Even afstoffen ...

Heerlijk als een quilttop na een jaar heel veel lapjes aan elkaar zetten,

eindelijk klaar is.

Dus nu mijn sudoko-top klaar is, 

heb ik mijn rood-witte diamantjes weer opgepakt.

Ik moest wel eerst de doos met lappen en de map met patronen

onder het stof vandaan halen. 

Daarna heb ik 2 leuke diamantjes uitgezocht,
wel goed kijken dat ik ze nog niet gemaakt had.

Ai, was even vergeten wat een ieniemini kleine stukjes het ook al weer zijn.

Ik heb 2 diamantjes overgenomen op freezer papier.

Dat werkt makkelijker dan van elke stukje een malletje maken.

Zoals je op de foto kunt zien, voor de kleine vliegende ganzen,

is het echt niet te doen om een malletje te maken.

Het eerste diamantje is klaar.

Ik hoop de tweede volgend weekend klaar te hebben.

Als ik het tempo van 1 diamantje per week kan volhouden,

is de top hopelijk eind van dit jaar af. 

Zie je het kleine blauwe dopje met zwarte stip op de foto?

Dat is een heel klein speldenkussentje, gemaakt in een vingerhoed.

Gekregen van mijn oudste zus. 

Als ik op de bank zit, kan ik em met een koortje om mijn hals hangen.

Dan kan ik tussentijds mijn naald er in kwijt.

Dat is beter dan in mijn trui, waar ik em eerste parkeerde.

En de nodige prikken in mijn lijf opleverde.

Hier staat het speldenkussentje op een magneet, valt ie niet om.

Voor het maken van de diamantjes zit ik aan tafel,

anders raak ik die kleine stukjes kwijt. 

Grtjes Ingrid